MASSAD AYOOB MY NEW WAYNE DYER

I love writing and speaking,
I am a self proclaim Poet since birth.
But unfortunately didnt harnse
this gift in my early years,
I am more on paintings, drawings
etc. which eventually separate
our ways when the subject of MAPE
was not available anymore
in my curriculum in my highschool
days.

Like many writers and poets
they had they own heroes.
I myself I admire Wayne Dyer
as he smoothly and in a cool
way explains, elaborate and
discuss things about life
ideally. Wayne Dyer died year 2015
August 29th, it breaks my heart
though I knew him from distance
knowing that he already
depart in physical world is
still being felt immensely, its
like knowing your favorite
rapper died and you know
that wildest dream where
maybe one day you can see
him face to face and have an
authograph is now only
could really happen in your dreams.

Of course there is Tony Robbins,
there is Abraham, Bob Proctor,
too sad Stephen Covey pass away
too as well Jim Rohn but I cant
find a guy like Wayne who have
this very calm factor, where
you enjoy listening to him
not just because of the content
of he is saying but because how
he deliver it. I thought
I could never find someon like
Wayne or close to him not until
I came to cross by someone named
Massad Ayoob.

I was in my research about firearms
because I am also planning to put
up a business about it, My friend
Maynard said that a good business to
someone is to do something
that you enjoy about, the thing
is not all the things we enjoy
doing generates income, so thats
the challenge find which one
that generate income and so far
putting-up a gunshop is very appealing
to me as I believe my father could
help me out to pull this off but
before that I need to refresh
and educate myself into the world
that I am going into.

Then yeah as what I’ve said I’d
watch one video of Mass (Massad)
about Shooting Survival and from
that I got interested to this
guy who talked very authentic and
enthusiastically then run him
into google/youtube then after
that I say I finally found
my Anchor/Icon. I am not saying
that I am replacing Wayne Dyer
in my Hall of Fame wall, he is
a bit in different channel now
though and will always be appriciated
and missed however I need somebody
who is still with me in physical
world to look up too, while Wayne
is someone I could look forward.

 

DYER

 

 

Nitong August 30 lang
namatay ang isa sa mga
hinahangaan kung manunulat,
tagapagsalita , motivational
speaker at matuturing kung
isang positive icon sa
panahon natin ngayon.

Si Dr. Wayne Dyer ay
isang sikat na manunulat
at ang una niyang patok
na patok na libro ay
yung “Your Erroneous Zone”
at marami pang iba at ang
isa sa pinaka paborito ko
ay yung libro niyang
“You’ll see it When you
Believe it!”

Nung unang bago palang
ako sa Self-Growth industry
ay akala ko ay mababaw lang
ang mga naisulat niyang libro
at paksang tinatalakay pero
nung minsan kung marining ang
isang seminar niya sa youtube
ay hindi ko na nagawang
bumitaw sa pakikinig at tinuluyan
ko na itong tapusin at mula noon
naging solido na niya akong
tagahanga at taga suporta.

Galing sa broken family si
Wayne Dyer, ayon sa kanya
ilang beses nga sila pinaubaya
sa bahay ampunan noong bata
pa sila dahil di sila
masuportahan at mula noon
pa ay talagang nais na niya
sanang makatagpo ang kanyang
Ama pero natagpuan nalang
niya ito noong itoy nasa
libingan na… Masyadong
emosyonal ang sandaling iyon
ng kanyang buhay
at puno ng
ibig sabihin na kung saan
sa tingin ko pinaghugutan niya
ng maraming aral o punto de
vista para makatulong na tanawin
ang buhay sa positibong angulo….

Masyadong madetalye at puno
ng ibig sabihin kaya siguro mas
mabuting i-google nyo nalang….

Malayo na rin ang narating niya
sa kanyang industriya. Nagkaroon
narin siya ng Pelikula na siya
ang bida at pamagat nga nito ay
“The Shift” kung di ako nagkakamali
at isinapilikula na rin ang buhay
niya na pinamagatang “My Greatest
Teacher”

Cool na cool ang taong ito
at hiling ko nga sana kapag
tumanda ako ay makuha ko ang
state of mind niya. Kung
iisipin madilim ang kanyang
nakaraan at napaka lungkot
pero kung siya ang tatanungin
mo at ikukwento niya sa iyo
kung ano sa kanya ang mga
dinanas niya sa buhay ay
mamamangha ka sa metaphor,
point of views at interpretation
niya na para bang isang
biyaya ang mga pangyayari
na kung iisipin mo kapag sa iba
ito nangyari eh pakiramdam
nilay sinakluban na sila ng
langit at lupa….

Gusto ko sabihing nalulungkot
ako pero sa isang banda
ay masaya ako para kay Wayne
dahil ayon sa balita eh namayapa
siyang payapa bagaman may
napapabalitang meroon itong
leukaemia

Noong panahong nalaman na
meroon siyang leukaemia imbis
na itoy mag laylow eh sa tingin
ko mas lalo pa itong naging
aktibo at mas lalong dumami ang
kanyang mga aktibidades.

Iba ang taong ito, gusto ko
sabihing sayang pero hindi
angkop ang salitang iyon.

Mas bagay na sabihing
Job well done!

Wala na akong maisip na
sana eh nagawa niya bago
siya lumisan dahil sa tingin
ko ayus na ayus ang lahat
at kung dudugtungan pa ang
buhay niya eh ang mga
nalalabing araw na iyon eh
bonus na pero ayoko magreklamo
dahil ang mga nagawa niya
ay dakila para sa mundo
ng Self-Growth o Self-help
o ano man ang tawag dito.

Salamat Wayne sa lahat
at nawa ang mga nagawa
at ibinahagi mo sa amin
ay magpatuloy at manatiling
buhay para makatulong sa
pagkakaroon ng mahusay
at payapang mundo.

 

 

MALAKI NAGAGAWA NG MALIIT NA BAGAY

Narinig ko na ito ng maraming beses pero hindi masyado mabigat ang dating sa akin kung kaya winawalang bahala ko lang. kasi nga naman papaano magiging malaking bagay ang isang maliit eh maliit nga di ba? Hindi lang yan pwedeng marinig sa mga radyo o mapanood sa TV kundi take note nabasa ko pa ito sa isa sa mga traditional book na kung tawagin ay “TAO” or The Way na kung saan sinasabi na ang sumulat at nagtipon ay isang matanda na si Lao Tzu. If my memory serves me right sabi doon na “small things accomplish big tasks” parang ganun ang sinasabi. Nagiging ideal na sa akin ito paunti-unti at nito ko nalang naappriciate ng buong-buo ang prinsipyo o thinking na ito habang nililinis at inaayos ko ang aking kwarto, napaka gulo at dumi na kasin ng kwarto ko at talagang kinakailangan ko ng pagtuonan ng mahaba-habang oras para maayos ang mga bagay-bagay kahit papaano, kaya nitong day-off ko ay pinagpaliban ko munang mag-training sa gym ng umaga.

Habang nagaayos ako ng kwarto napapatanung ako sa sarili ko na paano dumumi at gumulo ng kaganito ang kwarto ko at naisip ko nga na pinagpapaliban ko kasi na ayusin at linisin ang mga datiy kakaunti pa lang, tinatamad na itago sa tamang taguan ang mga lens na camera at mga charger ng telepono at video cam, pinagpapalibang punasan yung mga alikabok na dulot ng sand storm hangang yung mga pagpapaliban ng mga maliliit na bagay na iyon ay dumating ang araw na isa ng malaking sagabal na nagiging perwisyo.

Hindi lang natin pansin ang beneposiyo ng mabubuting malililiit na gawain gayon din ang di mabuti. Not unless kung magsusuri ka at magbabalik tanaw ng maigi. Yung simpleng isang stick ng sigarilyo sa umaga, hapon at gabi matapos ang tatlong taon di mo isipin ito pala dahilan kung bakit madali kang hingalin at yung simpleng pag inom ng tubig kesa sa softdrinks ay magugulat ka na iyon pala dahilan kung bakit magaan ang iyong pakiramdam palagi.

Minsan siguro yung mga tinatawag na taong tamad ay hindi dahil sa talagang ayaw nilang gumawa, kundi siguro ang sistema ng kanilang pag-iisip ay sinisimulan nilang tignan sa malalaking mga gawain para matapos ang isang proyekto o goals, kaya nga naman bakit mo pa papagurin ang sarili mo lalo na kung ang hamon para maikasatuparan ang isang gawain ay nangangailangan ng maraming salapi, talento at oras na gugugulin, nakaka stress nga naman.

Sa kalabigtaran naman yung mga taong masisikap at masisipag ay tinatyaga nilang gawin ang mga bagay kahit paunti-unti kahit maliit lang hangang sa ang law of leverage ay pumasok na. Minsan sila pa nga ang nagugulat sa kanilang narating at magkwekwento na dati sila ay ganito o ganyan kaliit lamang. Kahit sa pagpapalaki ng katawan o pagpapayat hindi mo kailangan na buhatin ang isang daang kilo o tangalin kaagad lahat ng matatamis na pagkain sa iyong menu, lahat yan ay paunt-unti lang.

Iba naman yun sa proscrastination hah! Kasi hindi naman ibig sabihin na okay lang na ipag-pabukas mo lagi, dahil alam naman natin na walang mangyayari sa ganitong style. Yun pang testingin mo kung gaano kalalim o kabigat ang kaya mo at sa ngayon ay yun ang pag-igihan mong gawin o gamitin tapos maging responsible ka na pakiramdaman kung dapat ka na bang magdag-dag o magbawas. SA huli ikaw parin ang Boss at masusunod kung kailan at hangang saan.

Ang ROCK BOTTOM dito ay hindi ideyal na stilo ang mga pwersaan o paspasan, although may mga pagkakataon na kailangan natin at nararapat pero hangat maari magpahinay-hinay tayo ngunit kalakip rin nito ang pagiging maagap.